تحریمه به معنای ممنوع و حرام دانستن یک عمل یا چیز است. این واژه ریشه در فقه و شریعت دارد و بیانگر آن است که انجام عملی از نظر دینی یا قانونی جایز نیست. در واقع تحریمه نشان‌دهنده وضع یک مرز روشن بین حلال و حرام است.
در متون اسلامی، این واژه زمانی به کار می‌رود که حکمی قطعی برای نهی از یک رفتار صادر شده باشد. به عنوان نمونه، برخی اعمال مانند شراب‌خواری یا رباخواری در متون دینی با تعبیر تحریمه مشخص می‌شوند. این نهی‌ها جنبه الزام‌آور دارند و سرپیچی از آنها گناه محسوب میشود.
گذشته از متون فقهی، تحریمه در زبان روزمره نیز برای نشان دادن ممنوعیت شدید به کار می‌رود. این معنا معمولاً به چیزی فراتر از یک توصیه یا منع ساده اشاره دارد و بیشتر بار ارزشی و اعتقادی دارد. بنابراین واژه مذکور هم بُعد حقوقی و هم بُعد فرهنگی و اخلاقی را در خود جای می‌دهد.
