تخاطب

تخاطب به معنای گفت‌وگوی دو یا چند نفر با یکدیگر است. این واژه به نوعی از برقراری ارتباط کلامی اشاره دارد که در آن افراد نظرها و احساسات خود را به اشتراک می‌گذارند. تخاطب می‌تواند شامل مکالمات روزمره، مباحثات جدی یا حتی گفت‌وگوهای دوستانه باشد. در این تعامل، افراد به تبادل نظرات و ایده‌ها می‌پردازند، که این امر باعث می‌شود که نه تنها اطلاعات منتقل شود، بلکه روابط انسانی نیز تقویت گردد. در واقع، تخاطب به عنوان ابزاری برای ارتباط مؤثر و فهم متقابل در جامعه نقش بسیار مهمی دارد و موجب می‌شود که افراد درک بهتری از یکدیگر پیدا کنند. این فرآیند، هم به رشد فردی و هم به توسعه اجتماعی کمک می‌کند و به نوعی پل ارتباطی میان افراد و فرهنگ‌ها به شمار می‌رود.

لغت نامه دهخدا

تخاطب. [ ت َ طُ ] ( ع مص )با یکدیگر در روی سخن گفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ). تکالم و تراجع کلام. ( قطر المحیط ).

فرهنگ معین

(تَ طُ ) [ ع. ] (مص ل. ) با یکدیگر رو در رو سخن گفتن.

فرهنگ عمید

به هم خطاب کردن، با هم سخن رودررو گفتن.

فرهنگ فارسی

۱- ( مصدر ) با یکدیگر سخن در روی گفتن بیکدیگر خطاب کردن. ۲- ( اسم ) خطاب. جمع: تخاطبات.

ویکی واژه

با یکدیگر رو در رو سخن گفتن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال مارگاریتا فال مارگاریتا فال ای چینگ فال ای چینگ فال فنجان فال فنجان