رهبین

رهبین به معنای راه بین و راه شناس است و به فردی گفته می‌شود که درک عمیقی از حقایق امور و واقعیت‌ها دارد. این واژه به نوعی به دانایی و آگاهی اشاره دارد و به کسانی که در مسیر زندگی و تصمیم‌گیری‌ها، راهنمایی و رهبری می‌کنند، اطلاق می‌شود.

رهبین نه تنها به دانش و آگاهی از مسائل مختلف مجهز است، بلکه توانایی هدایت و راهنمایی دیگران را نیز دارد و به عنوان فردی عارف و دانا شناخته می‌شود که می‌تواند در مسیرهای پیچیده زندگی، به دیگران کمک کند تا تصمیمات درست و معقولی بگیرند.

لغت نامه دهخدا

ره بین. [ رَه ْ ] ( نف مرکب ) راه بین. راه شناس:
اندرین بحث ار خرد ره بین بُدی
فخر رازی رازدار دین بُدی.مولوی.رجوع به راه بین شود.

فرهنگ فارسی

راه بین. راه شناس

فرهنگ اسم ها

اسم: ره بین (پسر) (فارسی) (تلفظ: rahbin) (فارسی: ره بین) (انگلیسی: rahbin)
معنی: راه بین، راه شناس، ( = راه بین )، ( در قدیم ) ( به مجاز ) دانا، عارف، آگاه از حقایق امور، راه نما، رهبر

ویکی واژه

نموداری که راه یا مسیر رسیدن به هدفی را، براساس برنامه‌ریزی، بنماید (نشان می‌دهد)؛ نقشه راه.

جملاتی از کلمه رهبین

رهزنی چون نام خود رهبین کند عامیان را در هلاکت افکند
پیر می باید که داند علم دین تا بود رهدان و رهبین از یقین
گر تو خواهی رفت راه ذوالمنن دست در فتراک رهبینان بزن
گهش میسر و میمون قدوم رهبینی گهش مذکر زیبا رسوم رهبانی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم