باایمان

باایمان

باایمان به معنای داشتن ایمان و اعتقاد قوی به چیزی، به ویژه در زمینه‌های مذهبی و معنوی است. این واژه به افرادی نسبت داده می‌شود که به اصول و باورهای دینی خود پایبند هستند و به خداوند، آموزه‌های دینی، یا ارزش‌های اخلاقی اعتقاد دارند.

فرد باایمان به اصول و باورهای خود ایمان دارد و این ایمان بر رفتار و تصمیم‌گیری‌های او تأثیر می‌گذارد. افرادی که باایمان هستند، در مواجهه با مسائل و مشکلات زندگی به اعتقادات خود پایبند می‌مانند و از آنها الهام می‌گیرند.

در بسیاری از فرهنگ‌ها و ادیان، باایمان بودن به معنای اعتماد به خداوند و توکل به او در شرایط مختلف زندگی است.

فرهنگ معین

[ فا - ع. ] (ص مر. ) مؤمن، باعقیده. مق بی ایمان.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه ایمان دارد موئ من با عقیده مقابل بی ایمان.

ویکی واژه

مؤمن، باعقیده. مق بی ایمان.
باایمان

جملاتی از کلمه باایمان

کتاب مقدس، مجموعه‌ای از ۶۶ کتاب است. مسیحیان معتقدند خدا از ۴۰ مرد باایمان برای نگارش آن بهره گرفت. حدود ۳۵۰۰ سال پیش، موسی پنج کتاب اول این مجموعه را نوشت و بیش از ۱۹۰۰ سال پیش، یوحنا آخرین کتاب آن را به پایان رساند. نویسندگان کتاب مقدس، عقیده‌های یهوه (خدا) را که از راه روح مقدس‌ش با آنان ارتباط برقرار کرد به نگارش درآوردند. (۲سموئیل ۲۳:۲) پس نویسنده کتاب مقدس، یَهُوَه است._۲تیموتائوس۳:۱۶
فرناندو و ایزابل فرمان الحمرا را در کمتر از ۳ ماه پس از تسلیم گرانادا صادر کردند. در این فرمان یهودیان متهم به براندازی دین مقدس کاتولیک و تلاش برای دور ساختن مسیحیان باایمان از اعتقادهایشان شدند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم