دانشنامه اسلامی
شیخ ابراهیم بن محمّد اصفهانی صنعانی، عالم فاضل و واعظ کامل، در بسیاری از علوم چون فقه، اصول، کلام، حدیث و ادبیّات صاحب نظر و متبحّر بوده، و در اصفهان مردم را موعظه می فرموده است. از اصفهان به عین مهاجرت کرده، و در سال ۱۱۵۰ در عین ساکن شده، و همان جا وفات یافته است. مردم صنعا علاقه بسیار به او داشته، و در تشییع جنازه او عزاداری بسیار نمودند. قبرش در جنوب شهر صنعا زیارتگاه است. احمد بن حسین رکیعی مادّه تاریخ وفاتش را چنین سروده است: "هذا ضریح المواعظ المتّقی علاّمه العصر فصیح اللّسان•••ناداه رضوان بتاریخه: «یا خلد ابراهیم اسنی الجنان»".
بیان اصفهانی، احمد، خلد برین یا تاریخ گویندگان اسلام، ص۱۰۳-۱۰۵.
۱. ↑ بیان اصفهانی، احمد، خلد برین یا تاریخ گویندگان اسلام، ص۱۰۳-۱۰۵.۲. ↑ امین عاملی ، سیدمحسن، اعیان الشّیعه، ج۲، ص۲۲۰.
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۳۶.
...
