دانشنامه اسلامی
ادله فعلی، مقابل ادله شأنی است و به دلیل یا حجتی گفته می شود که بتواند بالفعل در استنباط حکم شرعی مورد استفاده قرار گیرد.
فعلیت دلیل
فعلیت دلیل به معنای جواز استناد به آن در مقام استنباط حکم شرعی است و آن، هنگامی است که مقتضی استناد به دلیل در مقام استنباط حکم موجود بوده و مانعی نیز بر سر راه آن نباشد.
آثار استناد به ادله فعلی
آثار استناد به دلیل یا حجت فعلی، منجز بودن حکم واقعی بر مکلف در صورت اصابت دلیل به واقع و معذّریت، در صورت عدماصابت به واقع است.
