رها جستن

لغت نامه دهخدا

رها جستن. [ رَ ج ُ ت َ ] ( مص مرکب ) رهایی جستن. خلاصی خواستن :
چو تنگ اندر آمد برش اژدها
همی جست مرد جوان زو رها.فردوسی.گر نشد غره بدین صندوقها
همچو قاضی جوید اطلاق و رها.مولوی.