دانشنامه اسلامی
در قرآن کریم به توکل اصحاب کهف در حل مشکلات خود به امدادهای خداوند اشاره شده است آنجاکه می فرماید:اذ اوی الفتیة الی الکهف فقالوا ربنآ ءاتنا من لدنک رحمة وهیئ لنا من امرنا رشدا (آنگاه که جوانان به سوی غار پناه جستند و گفتند پروردگار ما از جانب خود به ما رحمتی بخش و کار ما را برای ما به سامان رسان). واذ اعتزلتموهم وما یعبدون الا الله فاو ا الی الکهف ینشر لکم ربکم من رحمته ویهیئ لکم من امرکم مرفقا (و چون از آنها و از آنچه که جز خدا می پرستند کناره گرفتید پس به غار پناه جویید تا پروردگارتان از رحمت خود بر شما بگستراند و برای شما در کارتان گشایشی فراهم سازد). احتمال دارد آیه مزبور، ادامه گفته های اصحاب کهف باشد که نشان دهنده توکل آنان به خدا است.
← دیدگاه آیت الله مکارم
اصحاب کهف در هجرت از محیط شرک به خداوند توکل کردند.اذ اوی الفتیة الی الکهف فقالوا ربنا ءاتنا من لدنک رحمة وهیئ لنا من امرنا رشدا• واذ اعتزلتموهم وما یعبدون الا الله فاوا الی الکهف ینشر لکم ربکم من رحمته ویهیئ لکم من امرکم مرفقـا. «آنگاه که جوانان به سوی غار پناه جستند و گفتند پروردگار ما از جانب خود به ما رحمتی بخش و کار ما را برای ما به سامان رسان • و چون از آنها و از آنچه که جز خدا می پرستند کناره گرفتید پس به غار پناه جویید تا پروردگارتان از رحمت خود بر شما بگستراند و برای شما در کارتان گشایشی فراهم سازد.»
← خواستار رحمت خدا
۱. ↑ کهف/سوره۱۸، آیه۱۴.
...
