لغت نامه دهخدا جاهل مرکب. [ هَِ ل ِ م ُ رَک ْ ک َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دژآگاه. ( یادداشت مؤلف ). آنکه علم وی با واقع مطابق نباشد. آنکه گمان بردکه چیزی را میداند و بواقع آنرا نمیداند. قسیم جاهل بسیط، که جهل وی مطلق است و اصلاً جاهل بچیزی است.
