لغت نامه دهخدا
چو سوی قبله، ملوک جهان بپیوستند
به سوی درگه عالی او مجی و ذهاب.مسعودسعد.نه بی عبارت او خلق را قیام و قعود
نه بی اجازت او روز را مجی و ذهاب.عثمان مختاری.|| آوردن کسی را. || غالب آمدن کسی را به آمدن. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
