لغت نامه دهخدا اسفنج الذکر. [ اِ ف َ جُذْ ذَ ک َ ] ( ع اِ مرکب ) اسفنج نر: و الذکر منه [ من الاسفنج ] صلب. ( تذکره ضریر انطاکی ج 1 ص 46 ). و رجوع به اسفنج ( از تحفه حکیم مؤمن ) و ابن البیطار در کلمه اسفنج شود.
