دانشنامه اسلامی
گفته شده است که هرگاه صیغه نهی در غیرتحریم به کار برده شود، از انواع «مجاز لغوی» به شمار می آید؛ چون حقیقت نهی، تحریم است و گاهی از اصل خود عدول کرده، و مجازا در غیر آن به کار می رود؛ مانند:۱. کراهت : (ولا تمش فی الارض مرحا...)؛ ۲. دعا : (ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا...)؛ ۳. ارشاد : (... لا تسالوا عن اشیاء ان تبد لکم تسؤکم...)؛ ۴. تسویه : (... فاصبروا او لا تصبروا...)؛ ۵. احتقار و تقلیل: (لا تمدن عینیک الی ما متعنا به ازواجا منهم...)؛ ۶. بیان عاقبت: (ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون)؛ ۷. یاس : (لا تعتذروا...)؛ ۸. اهانت : (قال اخسؤوا فیها ولا تکلمون).
