معنی وجار | لغت یاب

وجار

لغت نامه دهخدا

وجار. [ وِ / وَ ] ( ع اِ ) گله کفتار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). جای گرگ و کفتار. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ). سوراخ کفتار و جز آن. ( منتهی الارب )( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). جای ماندن کفتار و گرگ. ( غیاث اللغات ) ( نصاب ). ج ، اَوجِرَه ، وُجُر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) :
سمنزار گشته دیار سلاحف
چمنزار گشته وجار ثعالب.حسن متکلم.|| آب کند سیل از وادی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).