حمل شایع بالذات یکی از اصطلاحات کلیدی در علم منطق است که به معنای نسبت دادن یک ویژگی یا صفت به خود موضوع است. این نوع حمل، به دو دسته تقسیم می‌شود: یکی از آن‌ها حمل شایع صناعی است که در آن محمول، عین ماهیت و ذات موضوع به شمار می‌آید. به عنوان مثال، در جمله افلاطون انسان است»، ما به وضوح می‌بینیم که انسان بودن، ویژگی واقعی خود افلاطون است.
از سوی دیگر، حمل شایع بالذات به مواردی نیز اشاره دارد که محمول، جزء ماهیت موضوع باشد؛ مانند جمله انسان، حیوان است. در اینجا، ویژگی حیوان بودن بخشی از ماهیت انسان را تشکیل می‌دهد. به عبارتی دیگر، حمل شایع بالذات، نوعی از ارتباط منطقی است که در آن موضوع به طور واقعی و ضروری، محمول را دارا است. این نوع حمل به ما کمک می‌کند تا درک بهتری از نسبت‌ها و ویژگی‌های ذاتی موجودات داشته باشیم و به تحلیل صحیح‌تری از آن‌ها برسیم.
