سانتروزوم

لغت نامه دهخدا

سانتروزوم. [ رُ زُم ْ ] ( فرانسوی ، اِ ) نام یکی از چهار قسم سلولهای حیوانی است و در بسیاری از سلولها نزدیک هسته جسم شفاف همگنی کره هادی موجود است که در مرکز آن دانه کوچک تری قرار دارد. قبلاً لفظ سانتروزوم بدانه مرکزی اطلاق میشد ولی امروز بمجموع کره هادی و جسم وسطی گفته میشود و لفظ سانتریول را بجای سانتروزوم قدیم وضع کرده اند. رجوع به گیاه شناسی ثابتی ص 92 و جانور شناسی عمومی ص 6، 13 و 36 شود.

فرهنگ فارسی

نام یکی از چهار قسم سلولهای حیوانی است و در بسیاری از سلولها نزدیک هسته جسم شفاف همگنی کره هادی موجود است

دانشنامه عمومی

سانتروزوم یا سنتروزوم ( به انگلیسی: Centrosome ) یا میان تن، نام یک اندامک در یاختهٔ جانوری است که به عنوان مرکز ساماندهی ریزلوله ( MTOC ) ، چرخه سلولی را هماهنگ می کند. سنتروزوم از دو سانتریول عمود بر هم ساخته شده است که با توده بی شکلی از ماده ای متراکم احاطه می شوند که "ماده دور سانتریول" ( PCM ) نامیده می شود.
سانتروزوم در سال ۱۸۸۳ به وسیله ادوارد فن بندن دانشمند بلژیکی یافته شد و در سال ۱۸۸۸ به وسیله تئودور بووری، دانشمند آلمانی توصیف گردید. این اندامک در قارچ ها یافت نمی شود و آنها اندامک های دیگری به عنوان مرکز ساماندهی ریزلوله دارند. اگرچه نقش سانتروزوم ها در میتوز بسیار کلیدی است، با این حال این اندامک در حالت معمولی، زیاد ضروری نیست.
برخلاف تصور عمومی که سانتروزوم ها را با سانتریول ها برابر می دانند، در واقعیت این تصور اشتباه است و نباید این دو را با هم برابر و یکی بدانیم. در واقع سانتروزوم های اغلب گیاهان سانتریول ندارند.

دانشنامه آزاد فارسی

سانْتْروزوم (centrosome)
جسم یاخته ای شامل سانتریول ها. طی تقسیم یاخته ای، سانتروزوم ها سازمان دهندۀ ریزلوله ها یا ریزلوچه های تشکیل دهندۀ رشته های دوکاند. رشته های دوک کروموزوم ها را بین یاخته های دختری تقسیم می کنند. در ۱۸۸۷، زیست شناس آلمانی، تئودور بووری(۱۸۶۲ـ۱۹۱۵)، و زیست شناس بلژیکی، ادوار وان بندن، مستقل از هم سانتروزوم ها را توصیف کردند.