بنگ دانه

لغت نامه دهخدا

بنگ دانه. [ ب َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) گیاهی است از تیره بادنجانیان که علفی و دوساله است. و ارتفاعش بین 40 تا 60 سانتی متر است و برگهایش پوشیده از کرک و چسبنده است. گل آذینش گرزن یکسویه و جام گلش نامنظم و زرد روشن است. و در روی آن خطوط ارغوانی رنگ دیده میشود. بوی گلش نامطبوع و متعفن است و گاهی بجای لکه های ارغوانی لکه های سیاه بر روی گل مشاهده میشود. این گیاه دارای ماده سمی بنام هیوسیامین میباشد که ماده ای است مخدر و مسکن. بنگ. بنج. علف تخم بنگ. گیاه بزرالبنج. سیکران.سکران. بذرالبنج. ازمایلوس. اقطفیت. اسقیراس. اجواین خراسانی. کیرجک. خادعةالرجال. خداعةالرجال. سوکران ارسطور. بنگ سیاه. ( فرهنگ فارسی معین ). اقسام آن :
- بنگ دانه بلوچستانی ؛ گونه ای بنگ دانه که در هند و بلوچستان روید . بنگ بلوچستانی. سکران هندی.
- بنگ دانه زرد ؛ گونه ای بنگ دانه که گلهایش زردرنگ است. تعداد این گونه بیشتر از سایر انواع است. بنگ زرد. سکران کبیر. سکران اصغر.
- بنگ دانه سفید ؛ گونه ای بنگ دانه که گلهایش سفیدرنگ است. بنگ. بنج. بنگ سفید. اوسقوامس. بومرجوف. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ عمید

= بذرالبنج

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است از تیره بادنجانیان که علفی و دو ساله است و ارتفاعش بین ۴٠ تا ۶٠ سانتی متر است و برگهایش پوشیده ازکرک و چسبنده است. گل آذینش گرزن یکسویه و جام گلش نامنظم و زرد روشن است و در روی آن خطوط ارغوانی رنگ دیده میشود. بوی گلش نامطبوع و متعفن است و گاهی بجای لکه های ارغوانی لکه های سیاه بر روی گل مشاهده میشود . این گیاه دارای ماده ای سمی بنام هیوسیامین میباشد که ماده ایست مخدر و مسکن بنگ بنج علف تخم بنگ گیاه بزرالبنج بذرالبنج سکران سیکران ازمایلوس اقطفیت اسقیراس اجواین خراسانی کیرجک خادعه الرجال خداعه الرجال سو کران ارسطو بنگ سیاه. یا بنگ دان. بلوچستانی . گونه ای بنگ دانه که در هند و بلوچستان روید بنگ بلوچستانی سکران هندی . یا بنگ دان. زرد. گونه ای بنگ دانه که گلهایش زرد رنگ است. تعداد این گونه بیشتر از سایر انواع است بنگ زرد سکران کبیر سکران اصفر. یا بنگ دان. سفید . گونهای بنگ دانه که گلهایش سفید رنگ است بنگ بنج بنگ سفید اوسقوامس بومرجوف .

دانشنامه آزاد فارسی

بَنگ دانه (henbane)
12344000-1.jpg
بَنگ دانه
گیاهی سمی از خانوادۀ بادمجانیان، با نام علمیHyoscyamus niger. در زمین های بایر سراسر اروپا و آسیای غربی یافت می شود. بنگ دانه گیاهی منشعب، به ارتفاع ۸۰ سانتی متر، با برگ های کرک دار و بوی نامطبوع است. گل های زردرنگ این گیاه زنگوله مانندند. بنگ دانه مصرف دارویی دارد و منبع هیوسیامین واسکوپولامین است. بنگ دانه اثر ضد تشنج، آرام کنندۀ درد، مخدر، بازکنندۀ مردمک چشم، و خواب آور دارد. این گیاه در تهران و نواحی شمال و شمال غرب می روید. از جنس Hyoscyamus هجده گونه بذرالبنج (بنگ دانه) گوناگون می روید.