دست فشان

لغت نامه دهخدا

دست فشان. [ دَ ف َ / ف ِ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) دست فشاننده. جنباننده دست. درحال فشاندن دست. || رقص کنان :
خیز و بالا بنما ای بت شیرین حرکات
کز سر جان و جهان دست فشان برخیزم.حافظ.رجوع به دست فشاندن شود.