بردین

لغت نامه دهخدا

بردین. [ ب َ ] ( اِ ) دُرْد و فضله و سفل چیزی. ( از آنندراج ).
بردین. [ ب َ ] ( اِخ ) تیره ای از اسیوند هفت لنگ بختیاری. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 73 ).
بردین. [ ب َ دَ ] ( ع اِ ) تثنیه برد در حالت نصبی و جری ، بمعنی صبح و شام. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). حدیث : من صلی البردین دخل الجنة. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

تثنیه برد در حالت نصبی و جری بمعنی صبح و شام .
تیره از اسیوند هفت لنگ بختیاری .

فرهنگ اسم ها

اسم: بردین (پسر) (لری) (تلفظ: bardin) (فارسی: بردین) (انگلیسی: bardin)
معنی: همچون سنگ رویین تن

دانشنامه عمومی

بردین ( به آلمانی: Breddin ) یک شهر در آلمان است که در اوست پریگنیتس - روپین واقع شده است. بردین ۱٬۰۴۲ نفر جمعیت دارد.