این کلمه معانی مختلفی دارد که عبارتند از:
وادی به معنی دره: این معنی رایجترین و شناختهشدهترین معناست و به مکانی اشاره دارد که بین دو تپه یا کوه قرار دارد و دارای زمینهای حاصلخیز و آب است.
وادی به معنی صحرا و بیابان: این کاربرد کمتر رایج است، اما در برخی از متون ادبی و شعرها ممکن است به عنوان منطقهای خشک و بیآب و علف استفاده شود.
وادی به معنی رود: این معنی نیز ممکن است به کار رود، اما به طور کلی رود به عنوان واژهای مستقل در زبان فارسی استفاده میشود و کلمه وادی بیشتر به درهها و مناطق جغرافیایی گفته میشود.
وادی. ( ع ص ) سائل. جاری. روان. صاحب اقرب الموارد در ذیل وَدْی آرد: وَدی الشی ُٔ، سال و منه اشتقاق الوادی لان الماء یجری و یسیل کما فی المغرب و المصباح. || ( اِ ) گشادگی میان کوهها یا تپه ها یابیشه ها که راهی است سیل را. دره. ( از اقرب الموارد )( معجم البلدان ). گشادگی میان دو کوه و دو پشته و جزآن. ( ناظم الاطباء ). راه میان دو کوه. ( آنندراج ). || زمین نشیب هموار کم درخت که جای گذشتن آب سیل باشد. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات، از لطایف و شرح نصاب ). گذر سیل. ( از غیاث اللغات ). جای سیل میان دو کوه. ( ترجمان القرآن علامه جرجانی ص 102 )
[ ع. ] (اِ. ) ۱ - رودبار، رود. ۲ - دَرّه. ۳ - صحرا، بیابان.
۱. [مجاز] سرزمین.
۲. [مجاز] فضا، جایگاه.
۳. گشادگی میان دو کوه، دره.
۴. رودخانه.
* وادی خاموشان: [قدیمی، مجاز] گورستان: عاقبت منزل ما وادی خاموشان است / حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز (حافظ: ۵۳۲ ).
منسوب بوادی القری از شهرهای حجاز که گروهی به آن منسوبند.
دره، رودخانه، گشادگی میان دوکوه، اودیه جمع
( صفت ) منسوب به وادی القری
یحیی بن ابی عبیده بن الوادی که در حدیث ثقه بوده.
اسم: وادی (پسر، دختر) (عربی) (تلفظ: vādi) (فارسی: وادی) (انگلیسی: vadi)
معنی: سرزمین، رود، نهر، فضای ذهنی ای که برای چیزی تصور می شود، بیابان، فضا، مکان، جایگاه، ( در قدیم ) زمین میان دو کوه، دره، آب جاری فراوان
وادی (استرالیا). وادی ( به انگلیسی: Yarralin ) شهرکی واقع در ایالت قلمرو شمالی در استرالیاست. این شهرک در ۳۹۴ کیلومتری ( ۲۴۵ مایلی ) جنوب غرب داروین واقع شده است.
در مناطق بیابانی خاورمیانه، درّه ای با دیواره های پرشیب و دارای رودخانه ای فصلی. این رودخانه در فصول مرطوب جریان دارد.
[ویکی فقه] وادی ها آب های پراکنده و اندک را به مسیرهای مشخصی سوق می دهند و جهت استفاده مردم و کشت به آنها می رسانند.
اگر دو موقعیت جغرافیایی را در مدینه مهم ترین ویژگی طبیعی این شهر بدانیم، یکی: وجود سه حرّه در جنوب، غرب و شرق این شهر است و دیگر: وجود چندین وادی که آب های پراکنده و اندک را به مسیرهای مشخصی سوق می دهد و جهت استفاده مردم و قبایلی که در هر نقطه به امید آب و کشت زندگی می کنند، می رساند.
وضعیت آب در مدینه
آب و هوای مدینه در مقایسه با مکه بسیار بهتر است; چرا که زمین های حاصلخیز وآب نسبتاًمکفی دارد، بااین حال بایدگفت مدینه هم سرزمینی کم آب به حساب می آید.
وادی های جنوب مدینه
آب این شهر در چندین وادی معروف جاری است که البته نه دائمی بلکه موقتی است و با این حال، آن اندازه هست که بتوان به امید آن به کشت و زرع پرداخت.بهترین منطقه مدینه بخش جنوبی آن در امتداد میان شرق و غرب شهر است که به نام های عوالی، قبا و عُصْبه شهرت دارد و از پرجمعیت ترین مناطق منطقه به شمار می رود. در این بخش آب به مقدار فراوان یافت شده و مزارع متعددی در آن تا به امروز وجود دارد. در این بخش، شبکه ای از بهترین وادی ها برای کنترل آب ها وجود دارد; مانند وادی مَهْزور از شرق، وادی مُذَینب از جنوب شرقی، وادی رانوناء از جنوب و بخشی از وادی بطحان که در مسیرش به شمال غرب به این وادی ها می پیوندد. از این رو، تردیدی وجود ندارد که این وادی ها و چاه ها در سمت عوالی، قبا و عصبه، از مهم ترین عوامل در تمرکز جمعیت در آن نواحی و پرداختن آنان به کشاورزی در شکل گسترده بوده است.
فایده دیگر وادی
...
[ویکی الکتاب] معنی وَادِی: وادی - محلی که سیلاب از آنجا میگذرد - دامنه کوههای بزرگ - درّه - سرزمین(به همین اعتبار شکاف میان دو کوه را نیز وادی میگویند، و جمع این کلمه اودیه میآید.در مجمع البیان گفته: کلمه وادی به معنای دامنه کوههای بزرگ است، البته دامنههای پایین که همه آبه...
معنی أَوْدِیَةٌ: دره های محل عبور سیل (جمع وادی و وادی محلی است که سیلاب از آنجا میگذرد، و به همین اعتبار شکاف میان دو کوه را نیز وادی میگویند، و جمع این کلمه اودیه میآید )
معنی وَادِ: وادی - محلی که سیلاب از آنجا میگذرد - دامنه کوههای بزرگ(به همین اعتبار شکاف میان دو کوه را نیز وادی میگویند، و جمع این کلمه اودیه میآید.در مجمع البیان گفته: کلمه وادی به معنای دامنه کوههای بزرگ است، البته دامنههای پایین که همه آبهای کوه در مواقع...
معنی طُوًی: اسم جلگهای است که در دامنه کوه طور (محل مناجات حضرت موسی علی نبینا و علیه السلام با خداوند) قرار دارد، و همانجا است که خدای سبحان آن را وادی مقدس نامیده است.
در آن وادی که مجنونش منم ای سیل بیمنت گذارت گر بدان جا اوفتد ویرانهای دارم
پشیمانی ندارد در طلب از پای افتادن درین وادی کسی کز پا درآید بی عصا خیزد
خوش آن ساعت که عشق خانهسوز وادی حیرت به عزم کعبهٔ مقصود بندد محمل ما را
در وادی خیال تو و گفتگوی عشق چشمم به لب، چو خواب به افسانه آشناست