لغت نامه دهخدا گنه اندوختن. [ گ ُ ن َه ْ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) پی درپی گناه کردن. گناه بسیار کردن : گر نظر صدق را نام گنه می نهی حاصل ما هیچ نیست جز گنه اندوختن.سعدی.
فرهنگ فارسی ( مصدر ) گناه اندوختن : گر نظر صدق را نام گنه می نهی حاصل ما هیچ نیست جز گنه اندوختن . ( سعدی )
