لغت نامه دهخدا
ابوعمارة. [ اَع ُ رَ ] ( اِخ ) او از شهر و از او اعمش روایت کند.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ ] ( اِخ ) الأنصاری. برأبن عازب. صحابی است. و به سال 72 هَ. ق. وفات یافت.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ] ( اِخ ) حجر. تابعی است و از ابوهریره روایت کند.
ابوعمارة.[ اَ ع ُ رَ ] ( اِخ ) حمزةبن الحارث بن عمیر. او از پدر خود حارث و از او اسحاق بن ابی اسرائیل روایت کند.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ ] ( اِخ ) حمزةبن حبیب بن عمارة الزیات الکوفی. از موالی آل عکرمةبن ربعی التیمی. او یکی از قراء سبعه است و ابوالحسن کسائی قرائت از وی فرا گرفت و حمزه از اعمش اخذ قرائت کرد و از آنروی بنام زیات معروف گشت که زیت از کوفه به حلوان و از حلوان پنیر و جوز بکوفه بتجارت بردی. وفات وی به 156 هَ. ق. در حلوان بود. و رجوع به حمزه... شود.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ ] ( اِخ ) حمزةبن عبدالمطلب عم رسول صلوات اﷲ علیه. رجوع به حمزه... شود.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ ] ( اِخ ) حمزه ملقب به مهنابن ابی هاشم داود الملقب بالقائم از شرفای مدینه طیبه. رجوع به حبط ج 1 ص 410 شود.
ابوعمارة. [ اَ ع ُرَ ] ( اِخ ) خزیمةبن ثابت بن الفا که ملقب به ذی الشهادتین. یکی از صحابه کبار است. رجوع به خزیمه شود.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ ] ( اِخ ) الربعی. سواربن عمارة الرملی. از میسرةبن معبد اللخمی روایت کند.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ ] ( اِخ ) رشیدبن مالک السعدی رسول قیصر. صحابی است و گاه او را ابوعمیره می نامند.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ ]( اِخ ) عبدخیربن یزید الهمدانی. از روات حدیث است.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ ] ( اِخ ) قیس مولی الانصار. محدث است.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ ] ( اِخ ) محمدبن تمیم. او از حسن و از او حمادبن زید روایت کند.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ ] ( اِخ ) ولید. او از سلیمان بن بریده و از او جعفر احمر روایت کند.
ابوعمارة. [ اَ ع ُ رَ ] ( اِخ ) یعقوب بن اسحاق. او از ابی عون و از او حجاج بن محمد روایت کند.
