خلیله

لغت نامه دهخدا

( خلیلة ) خلیلة. [ خ َ ل َ ] ( ع ص ) مؤنث خلیل که دوست خالص باشد. ( از منتهی الارب ). || زن درویش و مفلس. ( منتهی الارب ). ج ، خلیلات ، خلائل.

فرهنگ فارسی

مونث خلیل که دوست خالص باشد یا زن درویش و مفلس .

فرهنگ اسم ها

اسم: خلیله (دختر) (عربی) (تلفظ: khalile) (فارسی: خليله) (انگلیسی: khalile)
معنی: دوست خالص، ( مؤنث خلیل )