ابن ابی طی حلبی

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] اِبْن اَبی طَی، یحیی بن حمید (حُمَیده) بن ظافر طائی حلبی غسّانی (۵۷۵ - حدود ۶۳۰ق)، مورخ و ادیب شیعی اهل حلب که نزد علمایی چون ابن شهر آشوب و تاج علی اشرف بن اعز به تحصیل پرداخت. او آثار بسیاری را تالیف کرد که مهم ترین آن، تاریخ بزرگ به نام معادن الذهب فی تاریخ الملوک و الخلفاء و ذوی الرُّتب است.
او در حلب زاده شد. یاقوت حموی او را در ۶۱۹ق /۱۲۲۲م در حلب دیده است. کتبی از یاقوت نقل می کند که پدر یحیی را فرزندی نمی ماند و شبی که یحیی به دنیا آمد، کنیزی وی را بر بام برد. هوا سخت سرد بود. چشمان کودک پس از گریستن بسیار سپید شد و از آن پس پیوسته درد چشم داشت. چون به بلوغ رسید، آن قسمت از دیدگانش که سپید شده بود، روشن گشت. پیشه پدرِ یحیی را برخی نجّاری (النّجاره) نوشته و آورده اند که بر همه نجاران حلب مقدّم بود و در نسب وی نیز « ابن نجار » را افزوده اند کتبی و ابن حجر عسقلانی « صنعة التجاره » ضبط کرده است.
یحیی قرائت قرآن را نزد پدر آموخت و فقه امامیه را از ابن شهر آشوب فراگرفت و در اصول، قرائات، لغت و جز آنها دستی یافت همچنین وی نزد تاج علی اشرف بن اعز (د ۶۱۰ق /۱۲۱۳م) به تلمذ پرداخت و نهج البلاغه و مقداری از اشعار تاج علی را نزد او خواند . ابن ابی طی شعر نیز می گفت. وی، الملک الظاهر بن صلاح الدین (والی حلب: ۵۸۲ -۶۱۳ق /۱۱۸۶-۱۲۱۶م) را مدح گفت و در سلک شاعران و مقربان وی درآمد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال سنجش فال سنجش فال انبیا فال انبیا فال ای چینگ فال ای چینگ