دانشنامه اسلامی
خداوند، صاحب احسان و کرم، نسبت به خلق می باشد.«فتعــلی الله الملک الحق لا الـه الا هو رب العرش الکریم؛ پس والاست خدا، فرمانروای برحق، خدایی جز او نیست. (اوست ) پروردگار عرش گرانمایه».(«کریم» اگر صفت خدا قرار گیرد، به معنای احسان است.) «.. قال هـذا من فضل ربی لیبلونی ءاشکر ام اکفر ومن شکر فانما یشکر لنفسه ومن کفر فان ربی غنی کریم؛ کسی که نزد او دانشی از کتاب (الهی ) بود، گفت: من آن را پیش از آنکه چشم خود را بر هم زنی برایت می آورم. پس چون (سلیمان ) آن (تخت ) را نزد خود مستقر دید، گفت: این از فضل پروردگار من است، تا مرا بیازماید که آیا سپاسگزارم یا ناسپاسی می کنم. و هر کس سپاس گزارد، تنها به سود خویش سپاس می گزارد، و هر کس ناسپاسی کند، بی گمان پروردگارم بی نیاز و کریم است.»«یـایها الانسـن ما غرک بربک الکریم؛ همان کس که تو را آفرید، و (اندام ) تو را درست کرد، و (آنگاه ) تو را سامان بخشید».
احسان در برابر احسان
احسان و پاداش خداوند، در برابر احسان دیگران ذکر شده است.«ولله ما فی السمـوت وما فی الارض لیجزی الذین اســوا بما عملوا ویجزی الذین احسنوا بالحسنی؛ و هر چه در آسمانها و هر چه در زمین است از آن خداست، تا کسانی را که بد کرده اند، به (سزای ) آنچه انجام داده اند کیفر دهد، و آنان را که نیکی کرده اند، به نیکی پاداش دهد».«هل جزاء الاحسـن الا الاحسـن• فبای ءالاء ربکما تکذبان؛ مگر پاداش احسان جز احسان است؟• پس کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را منکرید؟».
احسان همراه با رزق بهشتی
احسان خدا به مؤمنان نیک کردار، با بهره مند ساختن آنان از رزق بهشتی صورت می گیرید.«... ومن یؤمن بالله ویعمل صــلحـا یدخله جنـت تجری من تحتها الانهـر خــلدین فیها ابدا قد احسن الله له رزقـا؛ پیامبری که آیات روشنگر خدا را بر شما تلاوت می کند، تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند از تاریکیها به سوی روشنایی بیرون برد، و هر کس به خدا بگرود و کار شایسته کند او را در باغهایی که از زیر (درختان ) آن جویبارها روان است، درمی آورد، جاودانه در آن می مانند. قطعاً خدا روزی را برای او خوش کرده است».
احسان به یوسف
...
