الهی

الهی‌ نامه، اثر ادبی و عرفانی معروفی است که توسط شاعر و عارف بزرگ ایرانی، عطار نیشابوری، در قرن دوازدهم هجری (قرن ششم هجری) نوشته شده است. این کتاب به صورت نظم و در قالب شعر سروده شده و به بررسی مسائل عرفانی و معنوی می‌پردازد.

الهی‌ نامه به صورت گفت‌ و گو میان خدا و انسان طراحی شده و در آن، عطار به توصیف مراحل سیر و سلوک عرفانی و جستجوی حقیقت می‌پردازد. موضوعات اصلی این اثر شامل عشق الهی، توبه، معرفت و راه‌های رسیدن به خداوند است.

این کتاب به دلیل زبان شاعرانه و عمیقش، تأثیر زیادی بر ادبیات عرفانی فارسی گذاشته و همچنان مورد توجه عارفان و شاعران قرار دارد.

تصویر معنی الهی

لغت نامه دهخدا

الهی. [ اِ لا ] ( ع منادا، صوت ) مرکب از «اله » که اسم ذات حق تعالی است و یاء متکلم، پس معنی مجموع اله من است. ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). این لفظ را در مقام ندا گویند و حرف ندا را اغلب حذف کنند. خدایا. ربی. خدای من: الهی عبداﷲ را از سه آفت نگاه دار، از وساوس شیطانی و از هواجس جسمانی و از غرور نادانی. ( خواجه عبداﷲ انصاری ). الهی بساز کار من و منگر به کردار من... ( خواجه عبداﷲ انصاری ). الهی اگر بهشت چون چشم و چراغ است بی دیدار تو درد و داغ است. ( خواجه عبداﷲ انصاری )

فرهنگ معین

(اِ لا ) [ ع - فا. ] (ص نسب. ) = الاهی: منسوب به الله، خدایی.

جملاتی از کلمه الهی

الهی شاد بدانیم که اول تو بودی و ما نبودیم، کار تو در گرفتی و ما نگرفتیم، قسمت خود نهادی و رسول خود فرستادی.

خال: نقطه وحدت حقیقی است. در اصطاح صوفیه اشاره به مبدأ و منتهای کثرت می‌باشد. به معنای ظلمت معصیت نیز آمده که به علت کم بودن طاعت انسان که مانع و حاجب میان او و انوار الهی است.

الهی عنایت تو کوه است و فضل تو دریا، کوه کی فرسود و دریا کی کاست، عنایت تو کی جست و فضل تو کی وا خواست، پس شادی یکی است که دوست یکتاست.

پس از ورود اسلام به ایران هنرهای ایرانی با حفظ پیشینهٔ تاریخی خود جنبه‌ای الهی یافتند. در این میان مقرنس همچون سایر آثار هنری شکل اصلی و آشنای خود را در دوران اسلام یافت.

ارمیا یکی از پیامبران الهی است که مردم محل معتقدند، قبر موجود در روستای ارمیان، ازآن ارمیای نبی است.