دانشنامه اسلامی
بغی (۹۶ بار)
«بَغْی» به معنای کوشش و تلاش برای به دست آوردن چیزی است، ولی غالباً به کوشش هایی گفته می شود که برای غصب حق دیگران است و لذا مفهوم آن غالباً با مفهوم ظلم و ستم مساوی است. روشن است توصیف «بَغْی»، به «غَیْرِ الْحَقّ» از قبیل توضیح و تأکید روی معنای «بَغْی» است. اما در ریشه اصلی لغوی آن «درخواست تجاوز و انحراف از خط میانه، و تمایل به افراط و تفریط» ذکر کرده اند; خواه به این درخواست جامه عمل پوشیده شود یا نه. گاه در «کمیّت» چیزی است و گاه در «کیفیت»; و به همین مناسبت غالباً به معنای ظلم و ستم به کار می رود. گاهی نیز به معنای هر گونه «طلب و تقاضا» هر چند امر خوب و شایسته ای باشد، آمده است. لذا «راغب» در «مفردات»، «بَغْی» را به دو شعبه تقسیم می کند; «ممدوح» و «مذموم» که اولی، تجاوز از حد عدالت، و رسیدن به احسان و ایثار و تجاوز از واجبات و رسیدن به مستحبات است; و دومی، تجاوز از حق و تمایل به باطل یا مشتبه است.
