لغت نامه دهخدا گلیم سیه. [ گ ِ م ِ ی َه ْ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مجازاً بخت بد : بس گلیم سیهاکز نظرت گشت سپیدنظر تو سیهی پاک بشوید ز گلیم.فرخی.
