اَرِه ابزاری برنده است که شامل یک تیغه یا زنجیر با دندانه‌های تیز می‌باشد. این ابزار به‌طور گسترده‌ای در صنایع مختلف و درودگری برای برش و دو نیم کردن قطعات با حرکت رفت و برگشتی و اصطکاک دندانه‌ها با ماده کار استفاده می‌شود. اره دستی معمولاً دارای یک دسته چوبی و یک تیغه فلزی دندانه‌دار است که برای بریدن و تقسیم کردن اجسام به کار میرود. در مواردی که به دلیل اندازه یا ضخامت یک جسم، استفاده از کارد یا قیچی ممکن نیست، از اره بهره‌برداری می‌شود. تیغه آن که به آن تیغ‌اره نیز گفته می‌شود، انواع مختلفی دارد، از جمله: تخت کمانی، لنگ، چاقویی، خشکه‌بر، دستی، دیسکی، دورکند، فولادبر، الماسه، سنگبری و غیره. در بسیاری از انواع برقی، از تیغ های مدور بهره‌برداری می‌شود. دندانه‌های تیغ‌اره ممکن است نامتقارن باشند و برش با استفاده از آن‌ها تنها از یک سمت امکان‌پذیر است.
اره
لغت نامه دهخدا
( آره ) آره. [ رَ / رِ ] ( اِ ) نوعی از لکنت و آن بحرف «راء» گشتن زبان باشد.
فرهنگ معین
(اَ رِّ ) (اِ. ) ابزاری است برای بریدن چوب یا فلز که از آهن و به شکل تیغة بلند و باریک و دندانه دار و تیز ساخته شده است.، ~دادن و تیشه گرفتن کنایه از: بگومگو کردن، کلنجار رفتن.
زبان (اَ رُِ. زَ ) (ص مر. ) ۱ - تیززبان، زبان - دراز. ۲ - بهتان گوی.
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
موقد حفره که دندان در آن جای دارد
ابزارنجاری که تیغه نازک فلزی دندانه دارودسته چوبی یافلزی داردوبرای بریدن چوب بکارمیرود
( اسم ) ابزاری است برای درودگری از آهن که بشکل تیغ. بلند و باریک و آهن و جز آن بکار دندانه دار و تیز است و در بریدن چوب و میرود.
آتش آتشکده گوشت خشک
جملاتی از کلمه اره
از می چو کوه پاره شود دل از می چو پولاد گردد اندام
