فقری

لغت نامه دهخدا

فقری. [ ف ُ را ] ( ع اِمص ) عاریه دادن شتر برای بار بردن یا سواری. ( از اقرب الموارد ). اسم است افقار را. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

عاریه دادن شتر برای بار بردن یا سواری.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم