مقداد

لغت نامه دهخدا

مقداد. [ م ِ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲبن محمدبن حسین سیوری حلی اسدی از علما و متکلمین قرن هشتم هجری است. او راست : نهج المسترشدین فی اصول الدین و کنزالعرفان فی فقه القرآن و کتب دیگر. رجوع به روضات الجنات ص 666 شود.
مقداد. [ م ِ ] ( اِخ ) ابن عمروبن اسود ( 37 سال پیش از هجرت - 33 هَ. ق. ). صحابی است بدری ( منسوب به بدر ) قدیم الاسلام و او ابوسعید مقدادبن عمروبن ثعلبةبن مالک بن ربیعة حلیف عبدیغوث زهری بود. بدان جهت او را زهری هم گویند. پدرش عمروحلیف کنده بود لهذا او را کندی هم نامند. ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). ابن الاسودالکندی البهرانی الحضرمی از اصحاب رسول اکرم و یکی از هفت نفری است که نخستین بار اظهار اسلام کردند. و در حدیث است : «ان اﷲ عز و جل امرنی بحب اربعة واخبرنی انه یحبهم : علی و المقداد و ابوذر و سلمان ». مقداد در ایام جاهلیت در حضرموت بود. میان مقداد و ابن شمربن حجرالکندی جنگی روی داد و مقداد با شمشیر بر پای وی زخم وارد آورد و به مکه گریخت و اسودبن عبدیغوث الزهری او را به پسری پذیرفت و بدین جهت او را مقدادبن اسود گفتند. مقداد در غزوه بدر و جز آن شرکت داشت. در نزدیکی مدینه وفات یافت و جسدش به مدینه حمل شد و در همانجا مدفون گردید. در صحیحین 48 حدیث از وی نقل شده است. ( ازاعلام زرکلی ج 3 ص 1065 ). مقدادبن اسود و سلمان فارسی و ابوذر غفاری و عماربن یاسر از اولین کسانی هستند که به شیعه علی ( ع ) معروف شده اند واینان کسانی بودند که با وجود خلافت ابوبکر، در مودت و ولایت آن حضرت ثابت ماندند. و رجوع به الاصابه طبع مصر ج 6 ص 133 و قاموس الاعلام ترکی و تاریخ گزیده ص 130 و 277 و رجوع به خاندان نوبختی ص 49 شود :
آن قوم که در زیر شجر بیعت کردند
چون جعفر و مقداد و چو سلمان و چو بوذر.ناصرخسرو.

فرهنگ اسم ها

اسم: مقداد (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: meqdād) (فارسی: مِقداد) (انگلیسی: meghdad)
معنی: بسیار قطع کننده، نام یکی از اصحاب بزرگ پیامبر اسلام ( ص )، بسیار قطع کننده ی چیز، ( اَعلام ) نام یکی از اصحاب بزرگ پیامبر اسلام ( ص ) که مردی فاضل و دانشمند و شجاع بود و یکی از هفت نفری است که در آغاز بعثت اسلام آوردند، ( در اعلام ) نام یکی از اصحاب بزرگ رسول اکرم ( ص ) که مردی فاضل و دانشمند و شجاع بود و یکی از هفت نفری است که در آغاز بعثت اسلام آوردند، نام یکی از اصحاب پیامبر ( ص ) و از اولین شیعیان علی ( ع )

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] مقداد یکی از اصحاب پیامبر اسلام بوده است و جزء افرادی است که نخستین اسلام و مسلمانی خود را اظهار کردند.
در سال شانزدهم عال الفیل، مقداد به دنیا آمد و به مقداد بن اسود کندی معروف گردید. نام پدرش عمرو بوده است. مقداد سیزدهمین نفری است که مسلمان شد؛ از این رو جزء سابقین در اسلام است و هم چنین جزء هفت نفری است که نخستین بار اسلام خود را اظهار نمودند، او دو دفعه هجرت نمود و معروف به (هاجر الهجرتین) است، یک بار براساس دستور پیامبر صلی الله علیه وآله همراه عده ای از مسلمانان به حبشه هجرت کرد و مرتبه دوم به مدینه هجرت نموده است. مقداد در جنگ های متعدد در زمان پیامبر ـ صلی الله علیه وآله ـ شرکت داشته و در جنگ احد نیز جزء معدود افرادی است که تا پای جان به دفاع از پیامبر ـ صلی الله علیه وآله ـ پرداخته است.مقداد در سال شانزده م عام الفیل یعنی ۲۴ سال قبل از بعثت، به دنیا آمد.نام پدرش عمرو بوده است
وجه اشتهار مقداد به حضرمی
از آنجا که عمرو با طایفه معروف (کنده) که در سرزمین حضرموت (از نواحی یمن) می زیستند، در بعضی از امور هم پیمان شده بود، گاهی هم مقداد را حضرمی یا کندی می خوانند.
هجرت مقداد
مقداد دو دفعه هجرت کرده است؛ ازاین رو او را با عنوان (هاجر الهجرتین) یاد کرده اند، یک بار در اوایل بعثت که طبق فرمان پیامبر ـ صلی الله علیه وآله ـ گروهی از مسلمانان از شدت سخت گیری دشمنان به ستوه آمده بودند و به کشور حبشه پناهنده شدند. مقداد در میان سومین گروه مسلمانان که به حبشه مسافرت کردند به حبشه رفت و پس از مدتی به مکه برگشت و در مکه همراه رسول خدا صلی الله علیه وآله بود تا جریان هجرت پیامبر ـ صلی الله علیه وآله ـ به مدینه پیش آمد و بار دوم به مدینه هجرت کرده است که زمان هجرتش به مدینه به خوبی روشن نبوده؛ ولی براساس وجود قرائن فراوانی در سال اول هجرت در ماه شوال در سریه ابوعبیده به مسلمانان پیوست و همراه آنان به مدینه هجرت نمود.
ازدواج مقداد
...