سال نو

سال نو به معنای آغاز یک سال جدید در تقویم است و در این روز، سال‌شمار یک تقویم خاص افزایش می‌یابد. در بسیاری از فرهنگ‌ها، این رویداد به عنوان فرصتی برای جشن گرفتن پایان سال قدیم و شروع سال جدید مورد توجه قرار می‌گیرد. در سطح جهانی، سال جدید بر اساس تقویم میلادی در تاریخ ۱ ژانویه جشن گرفته می‌شود که ریشه در تقویم رومی دارد. نوروز، یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های باقی‌مانده از دوران باستان است که در کشورهای ایران، افغانستان، تاجیکستان و برخی دیگر از نقاط آسیای جنوبی و جهان به عنوان روز نخست سال جشن گرفته می‌شود. سال نو میلادی نیز هر سال در ۱ ژانویه برگزار می‌شود و بیشترین کاربرد را در کشورهای مختلف دارد. اسکاتلند در تاریخ ۱ ژانویه ۱۶۰۰ میلادی، نخستین کشوری بود که این تاریخ را به عنوان آغاز سال جدید انتخاب کرد. همچنین، گاه‌شمارهای متعددی وجود دارند که به صورت منطقه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند و سال نو را به طور خاص محاسبه می‌کنند. معمولاً در نخستین روز بهار جشن گرفته می‌شود. در این صورت، از لحظه اعتدال بهاری، که به عنوان لحظه تحویل سال نو و جدید خورشیدی شناخته می‌شود، آغاز می‌گردد. در علم ستاره‌شناسی، اعتدال بهاری یا اعتدال ربیعی در نیم‌کره شمالی به لحظه‌ای اطلاق می‌شود که خورشید از صفحه استوای زمین عبور کرده و به سمت شمال آسمان حرکت می‌کند. این لحظه به عنوان آغاز برج حمل شناخته می‌شود و در تقویم هجری خورشیدی با نخستین روز از ماه فروردین هم‌زمان است. در بسیاری از کشورهای آسیای میانه، این روز به نام نوروز شناخته می‌شود و در تقویم میلادی با ۲۰ یا ۲۱ مارس مطابقت دارد.