متقین

متقین. [ م ُت ْ ت َ ] ( ع ص، اِ ) جمع عربی متقی در حالت نصبی و جری. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ): 
از صادقین و فا طلب از قانتین ادب 
وز متقین حیا وز مستغفرین بیان.خاقانی.چون چنین خواهی خدا خواهد چنین 
میدهد حق آرزوی متقین.مولوی.و رجوع به متقی شود.
متقین. [ م ُ ت َ ق َی ْ ی ِ ] ( ع ص ) آراسته شونده و آراسته. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). آراسته وزینت داده شده. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ).

[ویکی فقه] متقین به کسانی گفته می شود که دارای ملکه تقوا باشند. که در قرآن کریم و روایات ما، از متقین بسیار یاد شده است و صفاتی برای آنها بیان گردیده است.
در قرآن کریم برای متقیان، ویژگی ها و اوصافی ذکر گردیده که در اینجا بدان پرداخته می شود:
← ایمان به غیب، معاد، ملائکه، انبیاء و کتب اسمانی
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۷۷. 
دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله تقوا.