لغت نامه دهخدا
سابین. ( اِخ ) نام یکی از ممالک مرکزی قدیم ایتالیا بود که در شمال لاسیوم و در مغرب سامنیوم و در مشرق اتروریا و در جنوب پیسنوم و میان جبال آپنین و مجرای دو رودخانه تیبروآنیو و در میان ایالات کنونی اُمبری و آبروز اولتریور قرار داشت. ناحیه سابین پوشیده از جنگل بود و برای زراعت مناسب بود لکن زیتون و تاک و بلوط فراوان داشت و حیوانات اهلی نیز در آن نگاهداری میشد. رجوع به ترجمه تمدن قدیم فوستل دوکولانژ ص 482 و قاموس الاعلام ترکی ج 4 شود.
سابین. ( اِخ ) رودخانه ای است در ایالات متحده آمریکا، که از ایالت تکزاس سرچشمه میگیرد و در این ایالت و ایالت لویزیان ابتدا بسمت جنوب شرقی و بعد بسوی جنوب جریان می یابد و پس از طی 500 هزار گز به خلیج مکزیک می ریزد.
سابین. ( اِ ) درخت ابهل است و از اسانسی که از شاخه های آن میگیرند در داروسازی استفاده میشود. رجوع به کارآموزی داروسازی ص 208 و ابهل در این لغت نامه شود.
