ذوالطول

لغت نامه دهخدا

ذوالطول. [ ذُطْ طَ ] ( ع ص مرکب ) خداوند افزون کردن نعمت. ( مهذب الاسماء ). واهب. وهاب. کریم. || ( اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی.

فرهنگ عمید

۱. صاحب عطا و بخشش و توانگری.
۲. (اسم، صفت ) [مجاز] یکی از صفات خدای تعالی.

فرهنگ فارسی

۱- خداوند افزونی نعمت صاحب عطا . ۲- صفتی است از صفات خدای تعالی . یا ذو الطول و المن . ۱- صاحب عطا و انعام : ۲ - صفتی است از صفات خدا : (( جمال ملکت ایران و توران مبارک سابه ذوالطول و المن . ) ) ( منوچهری . د ۵۹ در مدح علی بن عبیدالله صادق )
خداوند افزون کردن نعمت .

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این اسم در قرآن یک بار و به عنوان وصف خدا وارد شده است چنان که می فرماید:
(غافِرِ الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوب شَدِیدِ العِقاب ذِی الطَّول لا إِلهَ إِلاّ هُوَ إِلَیْهِ المَصیر).(سوره غافر/3)
«آمرزنده گناه، پذیرنده توبه، سخت کیفر ده، توانگر، خدایی نیست جز او، بازگشت به سوی او است».
در این آیه چهار وصف برای خدا ذکر شده است:
1. (غافر الذَّنب): اشاه به این است که برخی از گناهان را خداوند از روی تفضّل ولو توبه ای نباشد می پذیرد.
2. (قابِلِ التَّوب): اشاره به این است که توبه گناهانی که بخشودگی آنها در گرو توبه است را می پذیرد.
3. (شَدِیدِ العِقاب): اشاره به این است که کیفرهای خدا قابل قیاس با کیفرهای دنیوی نیست، و بندگان خدا اندیشه همانندی را از ذهن دور سازند.
4. (ذی الطَّول): اشاره به این است که کیفر خدا برای رفع نیاز نیست، بلکه برای محقق بخشیدن به عدل الهی است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال نخود فال نخود فال ابجد فال ابجد