لغت نامه دهخدا
از کجا برداشته اول ز بغداد طلب
در کجا در وادی تجرید امکان دیده اند.خاقانی.اولا تجرید شو از هر چه هست
وانگهی ازخود بشو یکبار دست.اسیری لاهیجی ( از آنندراج ).تجرید عبارتست از ترک اغراض دنیوی ظاهراً و نفی اغراض اخروی و دنیوی باطناًو مجرد حقیقی کسی بود که بر تجرد از دنیا طالب عوضی نباشد بلکه باعث بر آن تقرب به حضرت باری بود. هر که بظاهر غرض دنیا را بگذارد و بباطن بدان عوضی در آجل یا عاجل طمع دارد بحقیقت مجرد نگشته باشد و در معرض معاوضه و متاجره بود. ( از نفائس الفنون ). || ( اصطلاح بدیع ) به اصطلاح شعرا صنعتی است و آن چنانست که از امری که دو صفت خیزد انتزاع امری دیگر مثل او کند و در آن مبالغه کمال باشد مثلاً گویند: بزم توچون باغ لیکن چنان باغی که صد بهشت از او نمایان باشد.
