تقبل. [ ت َ ق َب ْ ب ُ ] ( ع مص ) پذیرفتن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) ( آنندراج ). پذیرفتن و قبول کردن. ( غیاث اللغات ). و در دعا گویند: تقبل اﷲ اعمالکم ؛ یعنی خدای تعالی کردارهای شما را بپذیرد. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) ( از اقرب الموارد ). || گرفتن چیزی. ( از اقرب الموارد ). || ضامن دادن عامل.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ضامن گرفتن بر کار از کارکن. ( ناظم الاطباء ). || همانند شدن مرد پدر خود را. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ معین
(تَ قَ بُّ ) [ ع . ] (مص م . ) پذیرفتن ، به عهده گرفتن .
فرهنگ عمید
۱. قبول کردن، پذیرفتن. ۲. به عهده گرفتن.
فرهنگ فارسی
قبول کردن، پذیرفتن، بعهده گرفتن ۱ -( مصدر ) پذیرفتن بگردن گرفتن بعهده گرفتن . ۲ -( اسم ) پذرفتاری پذرفتگای . ۳ - هنگامی که مودی مالیات با مامور مالیات در مورد پرداخت مالیاتی که بازدید و تخمین شده بود توافق میکرد حقوق و عوارضی از او میگرفتند که تقبل نام داشت ( آق قویونلو ) . جمع : تقبلات .
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی تَقَبَّلْ: قبول کن معنی تُقْبَلَ: که قبول شود معنی تُقُبِّلَ: قبول شد معنی مَا تُقُبِّلَ: قبول نمی شود معنی لَّن تُقْبَلَ: هرگز پذیرفته نمی شود ریشه کلمه: قبل (۲۹۴ بار)
