کانگورو

کانْگورو (kangaroo)
هر یک از اعضای گروه کیسه داران۱. کیسه داران پستاندارانی۲ اند که بچه های خود را در کیسه هایی حمل می کنند. این جانوران در استرالیا و گینۀ نو یافت می شوند. کانگوروها گیاه خوارند و اغلب به صورت گروهی زندگی می کنند و برای جهیدن سازش یافته اند. اکثریت گونه ها پاهای عقبی و کف پایی بسیار بزرگ و قوی دارند، اما اندام حرکتی جلویی آن ها کوچک است. انواع بزرگ تر می توانند در هر خیز تا نُه متر بپرند. غالباً شبگردند. گونه های کانگورو بسیار متنوع اند و از موش کانگوروی کوچک۳، که فقط ۳۰ سانتی متر طول دارد، تا والابی هایی۴ با اندازۀ متوسط، کانگوروی بزرگ قرمز۵ و کانگوروی عظیم خاکستری۶ را دربر می گیرند. کانگوروی عظیم خاکستری بزرگ ترین کیسه دار زنده است. کانگوروهای خاکستری و قرمز ممکن است به طول۱.۸ متر برسند. طول دم این جانور۱.۱ متر است. این جانور در خانواده کانگوروها، والابی ها و والاروها۷ قرار می گیرد. در گینۀ نو و نواحی شمالی کوئینزلند۸، کانگوروی درختی۹ (جنس Dendrdayus) یافت می شود که اندام حرکتی عقبی آن نسبتاً کوتاه است. کانگوروی عظیم خاکستری (Macropus giganteus) فقط یک نوزاد با طولی حدود دو سانتی متر به دنیا می آورد. دورۀ حاملگی بسیار کوتاه است و زایمان معمولاً در اوایل تابستان صورت می گیرد. نوزاد کانگورو در هنگام تولد، حتی برای مکیدن نیز بسیار کوچک است. نوزاد در کیسه مادر، به صورت متصل به پستانکی که به طور متناوب شیر را به دهانش تراوش می کند، باقی می ماند. این نوزاد حدود ۲۸۰ روز در کیسه می ماند و ضمن بلوغ ریختی در کیسه حرکت می کند. گونه ای جدید از کانگورو در ۱۹۹۴ و در گینۀ نو کشف شد. مردم محلی آن را با نام بوندگزو۱۰ می شناسند. وزن این گونه پانزده کیلوگرم و طولش۱.۲ متر است. این جانور، از آن جا که صفات گونه های درختی و زمینی را نشان می دهد، ممکن است نوعی حلقۀ مفقود باشد.