عبدالمجید

عبدالمجید نامی با ریشه عربی است که به معنای بنده‌ی خدای ستوده و بنده‌ی پروردگار عالی‌مرتبه و گرامی شناخته می‌شود. همچنین، این نام به دو تن از شاهان عثمانی نیز تعلق دارد. علاوه بر این، نام یک ده در دهستان احمدآباد بخش فریمان شهرستان مشهد است که جمعیتی معادل 259 نفر دارد. عبدالمجید اول یکم سی و یکمین پادشاه امپراتوری عثمانی به شمار می‌رفت. او فرزند سلطان محمود دوم و بزم عالم، والده سلطان بود. وی در تاریخ ۲ ژوئیهٔ ۱۸۳۹ میلادی به عنوان جانشین پدرش، سلطان محمود دوم، به سلطنت رسید. دوران سلطنت عبدالمجید به دلیل ظهور جنبش‌های ملی‌گرایانه در سرزمین‌های تحت حاکمیت عثمانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. او تلاش‌های زیادی برای تقویت عثمانی‌گرایی انجام داد تا بتواند با جنبش‌های قوم‌گرایی در داخل امپراتوری مقابله کند، اما علی‌رغم کوشش‌هایش برای ادغام غیرمسلمانان و غیرترکان، موفق به تحقق این هدف نشد. همچنین، وی سعی کرد تا با قدرت‌های بزرگ اروپای غربی، از جمله انگلستان و فرانسه، که در جنگ کریمه علیه روسیه با عثمانی همکاری کرده بودند، اتحاد برقرار کند. در نتیجه این تلاش‌ها، در کنگرهٔ پاریس که در ۳۰ مارس ۱۸۵۶ برگزار شد، امپراتوری عثمانی به جمع خانوادهٔ ملت‌های اروپایی پیوست. یکی از دیگر دستاوردهای سلطنت سلطان عبدالمجید، ادامهٔ دورهٔ اصلاحات بود که توسط پدرش محمود دوم آغاز شده بود. او توانست در سال ۱۸۳۹ اصلاحات مؤثری را در داخل امپراتوری عثمانی به اجرا درآورد.