محوری

لغت نامه دهخدا

محوری. [م ِح ْ وَ ] ( ص نسبی ) منسوب به محور. || دراصطلاح پزشکی دومین مهره گردن. مهره آسه ای. || در اصطلاح گیاه شناسی ، جوانه های محوری یا جانبی جوانه هایی هستند که در طول ساقه نبات قرار گرفته اند و هر یک از آنها از کنار یک برگ ( محلی که دمبرگ به ساقه متصل میشود ) خارج گشته اند. رجوع به گیاه شناسی ثابتی صص 221 - 226 شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - منسوب به محور . ۲ - دومین مهر. گردن آسه یی .

فرهنگستان زبان و ادب

{axile} [زیست شناسی- علوم گیاهی] ویژگی تَمَکُنی که در آن جفت ها به صورت ستونی در یک تخمدانِ مرکبِ دیواره دار قرار دارند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چوب فال چوب فال فنجان فال فنجان فال مکعب فال مکعب فال آرزو فال آرزو