لغت نامه دهخدا تربوت. [ ت َرَ ] ( ع ص ) شتر رام. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( مهذب الاسماء ). یستوی فیه المذکر و المؤنث. ( منتهی الارب ). مذکر و مؤنث در آن کلمه یکسان است، یقال: جمل تربوت و ناقة تربوت. ( ناظم الاطباء ) ( مهذب الاسماء ).
