بنت اللبون یا بنت لبون اصطلاحی فقهی و اقتصادی در منابع اسلامی است که به شتر ماده‌ای اشاره دارد که دو ساله شده یا وارد سال سوم عمر خود شده باشد. به بیان دیگر، بنت لبون همان شتر ماده دوساله است و گاهی به آن «بچه شتر دوساله» نیز گفته می‌شود. این اصطلاح در متون فقهی مانند منتهی الأرب، مهذب الاسماء و کشاف اصطلاحات الفنون ذکر شده و کاربرد آن عمدتاً در مسائل مرتبط با زکات و دیات است. جمع این کلمه در منابع فقهی به صورت بنات لبون ذکر شده است.
در فقه اسلامی، بنت لبون در احکام زکات نقش مهمی دارد. از جمله نصاب‌های شتر، برای پرداخت زکات مشخص شده که اگر تعداد شترها به ۳۶ رأس برسد، یک بنت لبون واجب می‌شود و در ۷۶ رأس، دو عدد، و در ۱۲۱ رأس و بیشتر، به ازای هر ۴۰ شتر، یک بنت لبون به عنوان زکات پرداخت می‌گردد. این مقررات نشان‌دهنده اهمیت دقیق‌سازی در تعیین میزان زکات شتر و نقش سن و جنس شتر در محاسبات فقهی است.
علاوه بر زکات، بنت لبون در دیات و احکام قصاص نیز کاربرد دارد. برای مثال، دیه قتل خطای محض بر اساس مشهور صد شتر تعیین شده است که سی نفر آن بنت لبون می‌باشند. در قتل شبه عمد، اختلاف نظرهایی در میزان دیه و تعداد آن وجود دارد. بنابراین، بنت لبون نه تنها شاخصی برای تعیین سن و جنس شتر است، بلکه نقش عملی مهمی در احکام مالی و حقوقی فقه اسلامی دارد و در محاسبات زکات و دیات مورد توجه قرار می‌گیرد.
