عبرانی

لغت نامه دهخدا

عبرانی. [ ع ِ ] ( ص نسبی ، اِ ) لغت جهودان. زبان یهود. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) :
سخن کز روی دین گویی چه عبرانی چه سریانی
مکان کز بهر حق جوئی چه جابلقا چه جابلسا.سنائی.و رجوع به عبرانیان شود.

فرهنگ معین

(ع ِ ) [ ع . ] (ص نسب . )۱ - عبری ، یهودی . ۲ - زبان یهود، عبری .

فرهنگ عمید

= عبری

فرهنگ فارسی

نام اول قوم یهود که بعدها کلمه [ اسرائیلیان ] جای آنرا گرفت و در آخر [ یهود ] نامیده شدند ( در عصر اسارت بابلیان ) . چون ابراهیم از گذرگاه فرات گذشته باراضی فلسطین در آمد کنعانیان وی را به عبرانی ملقب نمودند و بعد از این لقب مذکور در خوانواده او باقی ماند و آنان در نزد مصریان و فلسطینیان نیز بدین لقب معروف گشتند .
عبری، یهودی، لغت یهود، زبان یهود
۱ - عبری یهودی جمع عبرانیون عبرانیین . ۲ - زبان یهود عبری .

ویکی واژه

عبری، یهودی.
زبان یهود؛ عب