طو

لغت نامه دهخدا

طو. ( ترکی ، اِ ) طوی. ضیافت. عروسی :
دائماً خاقان ما کرده ست طو
گوش مارا می کشد لاتقنطوا.مولوی.
طو. [ طَ وِن ْ ] ( ع ص ) گرسنه. طاو. طاوی. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

[ تر. ] (اِ. ) ضیافت ، جشن .

فرهنگ عمید

= طوی

فرهنگ فارسی

( اسم ) ضیافت جشن .
گرسنه طاو

ویکی واژه

ضیافت، جشن.