زبان آذری

لغت نامه دهخدا

( زبان آذری ) زبان آذری. [ زَ ن ِ ذَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) لهجه ای از فارسی قدیم که در آذربایجان متداول بوده و اکنون نیز در بعضی از قراء این ایالت و بعض نواحی قفقاز بدان تکلم کنند. در مقدمه برهان قاطع بقلم دکتر معین آمده است : نباید این لهجه ایرانی ( زبان آذری ) را با آذری مصطلح ترکان بمعنی لهجه ترکی مستعمل در آذربایجان اشتباه کرد. برای تعبیر اخیر رجوع شود به دائرة المعارف اسلام . اینک در آذربایجان بقایای آذری کهن بعنوان هرندی ، حسنو، قره چولی خلخالی و تاتی تکلم میشود. ( مقدمه برهان قاطع بقلم دکتر معین ص 39 ). رجوع به «زبان آذری » تألیف کسروی و «ایران » و «آذری » شود.

فرهنگ فارسی

( زبان آذری ) لهجه ای از فارسی قدیم که در آذربایجان متداول بوده است

ویکی واژه

نیاهندوایرانی
آذری
زبانی از خانواده زبان‌های ایرانی باختری که در منطقه آذربایجان پیش از گسترش زبان ترکی رایج بوده است. زبان ترکی آذربایجانی که شاخه‌ای از زبان‌های ترکی یا اغوزی است. آذری زبان رسمی جمهوری آذربایجان و زبان بومی آذربایجان ایران و شرق ترکیه است. زبان ترکمن‌های عراق نیز بسیار نزدیک به آذربایجانی است
منسوب به آذر، آتشی.
نام زبان قدیم سکنه آذربایجان، اهل آذربایجان.