مهار

مهار. [ م َ / م ِ ] ( ع اِ ) چوب که در بینی بختی کنند. ( منتهی الارب ). چوبی را گویند که در بینی شتر کنند و ریسمانی بر آن بندند. ( برهان ) ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). قیاد. هجر. خطام. نکل. رجاع. خطیر. جریر. ( منتهی الارب ). صاحب قاموس کتاب مقدس گوید: حلقه ای بود که در بینی حیوان یا انسان کرده موکلان عذاب ایشان را بدان واسطه به هرکجا که می خواستند می بردند و آنچه در کتاب ایوب ( 41:2 ) وارد گشته است حلقه ای بود که در بینی ماهیان کرده، ریسمانی بدان بسته محض به دام کشیدن ماهیان دیگر در آب رها می کردند، چنانکه مصریان حالیه این ترتیب را به دام ماهی معمول میدارند، اما حلقه های بینی که در کتاب اشعیا ( 3:21 ) مذکور است حلقه ها از طلا یا سایر جواهرات بود که طرف بیرونش رامرصع نموده در بینی راست می نشانیدند، چنانکه فعلاً این عادت در میانه اکراد و اعراب معمول است. ( از قاموس کتاب مقدس ). در عرف به معنی ریسمانی که به چوبی بندند که در بینی شتر کنند. ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). زمام. ( مهذب الاسماء ) ( دهار ). رسن که بدان شتر را کشند. ( منتهی الارب ). افسار. مقود.