معنی قلعه گاه علی م

لغت نامه دهخدا

قلعه گاه علی مرده. [ ق َ ع َ ع َ م َ دِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان تیلکوه بخش دیواندره شهرستان سنندج، واقع در 49 هزارگزی شمال باختری دیواندره و 9 هزارگزی شمال شوسه دیواندره به سقز. موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن سردسیری است. سکنه ٔآن 140 تن است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات، توتون، عسل، پشم، روغن، و شغل اهالی زراعت است راه آن تاجاده مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

جمله سازی با قلعه گاه علی م

علامه هیبت در کردستان ترکیه به تحصیل و تدریس پرداخت و در سال ۱۲۹۲ خورشیدی اجازه افتا و تدریس را از ملا عبدالقادر کانی کبود، مدرس روستای بیاره در کردستان عراق دریافت کرد. علامه هیبت پس از پایان تحصیلات به زادگاه خود یعنی روستای قلعه گاه واقع در منطقه سارال در اطراف شهر دیواندره بازگشت و پس از چند سال آموزگار روستای کرفتو شد.

گزارش محتوای نامناسب