لغت نامه دهخدا استلذاذ. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) مزه یافتن.( زوزنی ). مژه یافتن. ( تاج المصادر بیهقی ). لذت بردن. لذت گرفتن. ( غیاث ). طلب مزه یافتن. || خوش شمردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). بامزه یافتن. خوش مزه شمردن چیزی. ( منتهی الارب ). لذید پنداشتن.
فرهنگ فارسی ( مصدر ) ۱ - طلب مزه کردن مزه خاستن . ۲ - مزه یافتن لذت بردن . ۳ - خوش مزه دانستن با مزه یافتن خوش مزه شمردن .
