استشمام

لغت نامه دهخدا

استشمام. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) بو کردن. بوئیدن. ( غیاث ). بو یافتن از چیزی. انبوئیدن . ( برهان ). بوی بردن. بو کشیدن. شنیدن. شم . || بوئیدن خواستن. ( منتهی الارب ). طلب بو کردن. بوی کردن خواستن.
- استشمام کردن ؛ بوئیدن. استنشاق کردن.

فرهنگ معین

(اِ تِ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - بو کردن ، بوییدن . ۲ - دریافتن .

فرهنگ عمید

بو کشیدن، بوییدن.

فرهنگ فارسی

بوییدن خواستن، بوکشیدن، بوییدن، بویافتن، بوی بردن
( مصدر ) ۱ - طلب بوی کردن . ۲ - بوی کردن بوییدن . ۳ - بوی بردن دریافتن پی بردن .
بو کردن

ویکی واژه

بو کردن، بوییدن.
دریافتن.