ازهار

لغت نامه دهخدا

ازهار. [ اِ ] ( ع مص ) شکوفه بیاوردن نبات. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). ازّهار. شکوفه بیرون آوردن گیاه. ( منتهی الارب ). شکوفه برآوردن. || روشن کردن چراغ. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( غیاث اللغات ). || ازهار نار؛ روشن گردانیدن آتش. ( از منتهی الارب ).
ازهار. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ زَهر ( دهار ) و زَهرة. ( منتهی الارب ). شکوفه ها. ج ، ازاهیر.

فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] ( اِ. ) جِ زهر و زهرة ، شکوفه ها، گل ها.

فرهنگ عمید

شکوفه ها.

فرهنگ فارسی

شکوفه ها، جمع هر و زهره
( اسم ) جمع : زهر و زهره شکوفه ها گلها.
شکوفه ها

فرهنگ اسم ها

اسم: ازهار (دختر) (عربی) (طبیعت، گل) (تلفظ: azhār) (فارسی: اَزهار) (انگلیسی: azhar)
معنی: شکوفه ها، گل ها

ویکی واژه

جِ زهر و زهرة ؛ شکوفه‌ها، گل‌ها.