برازنده

لغت نامه دهخدا

برازنده. [ ب َ زَ دَ / دِ ] ( نف ) زیبنده :
خالق خلق و نگارنده ایوان رفیعی
فالق صبح و برازنده خورشید منیری.سعدی. || سزاوار. درخور. برازا. لایق :
پیش بالای تو میرم چه بصلح و چه بجنگ
چون بهر حال برازنده ناز آمده ای.حافظ.

فرهنگ معین

(بَ زَ دَ ) (ص فا. ) شایسته ، زیبنده .

فرهنگ عمید

۱. شایسته، لایق.
۲. زیبنده، مناسب.

فرهنگ فارسی

( اسم . برازنده ) ۱- شایسته لایق زیبنده : شغل برازنده. ۲- متناسب شکیل : اندام برازنده .

فرهنگ اسم ها

اسم: برازنده (پسر) (فارسی) (تلفظ: barāzande) (فارسی: بَرازنده) (انگلیسی: barazande)
معنی: شایسته، لایق، سزاوار، ( صفت فاعلی از برازیدن )، ویژگی آنچه مناسب یا زیبنده ی کسی یا چیزی است

ویکی واژه

شایسته، زیبنده.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم